Rural Doctor ေတာသားဆရာဝန္
မင္းရြာက ရြာေသးေသးေလး။ အဲဒီတံုးက အိမ္ေျခ ၈ဝ ေလာက္ပဲရွိမယ္။ ေတာင္ယမား လို႔ေခၚတဲ့ မိုးရာသီ မိုးသည္းမွ ေရရွိတဲ့ သဲေခ်ာင္း ကမ္းမွာရွိတယ္။ ေခ်ာင္းေဘး၊ ေျမနိမ့္လို႔ ရြာထဲမွာ သံုးေတာင္၊ ငါးေပ ေလာက္တူးရင္ ေရထြက္ျပီ။ ေရကလဲ ေကာင္းလိုက္တာမွ။ ေအးလို႔၊ ၾကည္လို႔။ အိမ္တိုင္းမွာ ျခံေရွ႕နား တတြင္း၊ သစ္ပင္ေရေလာင္းဘို႔ ျခံေနာက္မွာ တတြင္း၊ ေရတြင္း ႏွစ္တြင္းေတာ့ ရွိၾကတာ ခ်ည္းဘဲ။
အဲလို ေရေကာင္းလြန္း၊ ေရေပါလြန္းလွတဲ့ မင္းရြာသားတေယာက္ ေနာင္ အႏွစ္ အစိတ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ "ငါန္းဇြန္သား လမ္းဆိုးမေတြ႕၊ ျမိဳ႕သာသား ေရဆိုးမေတြ႔" ဆိုတဲ့အရပ္ကို ၆ ႏွစ္ တာဝန္ က်တယ္။ ျမိဳ႕သာဆိုတာ ေရ အင္မတန္ မေကာင္းတာကလား၊ မိုးေရကို ႏွစ္ပါတ္လည္ အသံုးခံေအာင္ လူတရပ္-တေဖါင္ နက္တဲ့ ကြန္ကရစ္ကန္နဲ႔ စုေဆာင္း သိုေလွာင္ျပီး သံုးရတာ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ ခ်င္ရင္ မိုးေရေလး တပံုးဆြဲသြားမွျဖစ္တာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမိဳ႕သာကို ကြ်န္ေတာ္ အေတာ္ခ်စ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕သာ အေၾကာင္း မေမ့စရာေတြ တပံုၾကီး၊ ကြ်န္ေတာ္ ေတာဆရာဝန္၊ ဂ်န္ဂယ္လ္-ေဒါက္တာ ျဖစ္ေစခဲ့တာ ျမိဳ႕သာ၊ ကေလးအငယ္ဆံုး ႏွစ္ေယာက္ ဖြါးျမင္ခဲ့တာ ျမိဳ႕သာ။ ေရသာ မေကာင္းတာ အမွတ္ရေစဘို႔ "ေရစက္" ျဖစ္ပါတယ္။
မင္းရြာက ပုလဲျမိဳ႕နယ္ ေတာင္ဘက္ အစြန္ဆံုးရြာ။ သူ႕ေတာင္ဘက္က ေက်ာက္ေတာ္ရြာက ျမိဳင္နယ္ထဲ ေရာက္သြားျပီ။ တိုင္းကလဲ မေကြးတိုင္း ျဖစ္သြားေရာ။ ပုလဲက စစ္ကိုင္းတိုင္း။ အဲလို ျမိဳ႕နယ္ေရာ၊ တိုင္းေရာ ျခားေနတဲ့ ေနရာမွာ ေမြးခဲ့ရတဲ့ ေက်းဇူးကို ေနာင္အႏွစ္ ၄ဝ-၅ဝ က်မွ သိလာရတာရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား ဝရမ္းေျပး ပုန္းရတံုးကပါ။ နယ္ေက်ာ္ျပီး ဟိုကူး၊ ဒီေျပာင္း လုပ္ေနရင္ ပုလိပ္ မ်က္စိလည္တယ္မို႔လား။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ေတြ ျမိဳ႕နယ္အမိန္႔၊ တိုင္းအမိန္႔ ေတာင္းရ၊ တင္ရေတာ့ သူတို႔ခမ်ာ အလုပ္မ်ားတာေပါ့။ ေျပးရ ပုန္းရတဲ့ လူအဖို႔ေတာ့ နဲနဲေခ်ာင္တယ္။
ပုန္းရ-ေျပးရတာ ၁၉၉ဝ ႏိုဝင္ဘာမွာပါ။ ေမလ မကုန္ခင္ေလးက ေရြးေကာက္ပြဲ ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ဝရမ္းေျပးျဖစ္ဘို႔ ဖန္လာတာဘဲ။ ေနာင္ ၁ဝ ႏွစ္ၾကာေတာ့ (အိုင္ပီယူ) ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား သမဂၢအစည္းအေဝး၊ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံ အာမန္ျမိဳ႕ေတာ္ကို သြားျပီး ဗမာျပည္က အမတ္ေတြ ခံေနၾကရတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္မႈေတြကို အစစ္ခံထြက္ဆိုရတံုးက ေရြးေကာက္ခံရျခင္းသည္ ရာဇဝတ္မႈ မျဖစ္သင့္ "Being elected should not be a Crime" ဆိုတဲ့ ေခါင္းစည္းစာတမ္း ရိုက္သြားျပီး (ေလာ္ဘီ) လုပ္ခဲ့ရတယ္။
အေမ့ရြာ မင္းတိုင္ပင္ ဆိုတာ ကင္းဝန္မင္းၾကီးရဲ႕ရြာပါ။ အေမက ဦးေကာင္းရဲ႕ ေျမး ေတာ္တယ္။ အရင္က မံုတိုင္ပင္ လို႔ ရာဇဝင္-သမိုင္း စာအုပ္ေဟာင္းေတြမွာ ေရးတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကင္းဝန္ ရဲ႕အမ်ိဳးဆိုတာကို နဲနဲၾကြားဘူးခဲ့တယ္။ ၉ တန္း ၁ဝ တန္း ကဗ်ာေလး-စာေလး စပ္တံုး-ေရးတံုးက ကင္းဝန္ႏြယ္ ဘာ-ညာ ဆိုျပီး ကေလာင္ နာမယ္ခံယူခဲ့ဘူးတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ပန္းခ်ီဆြဲျပီး၊ ျမန္မာစာဆရာ ဘုတလင္ခ်စ္ေလးက ၾကီးၾကပ္ေပးတဲ့ ပုလဲသြယ္ နံရံကပ္ စာေစာင္မွာ အဲဒီနာမည္နဲ႔ တခါတေလ ပါဘူးတယ္။ ဆရာ့ကိုေရာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ အမွတ္ရလို႔ (ဘေလာ့ခ္) တခုကို ပုလဲသြယ္ လို႔ နာမည္ေပးလိုက္တယ္။
ေနာင္ ႏွစ္ ၄ဝ ေက်ာ္ေတာ့ ကယားလူမ်ိဳး ေတာ္လွန္ေရး-ႏိုင္ငံေရး မိတ္ေဆြေတြက အသိအမွတ္ ျပဳတာကိုေတာ့ ေက်နပ္ ဝမ္းေျမာက္တာ အမွန္ပါ။ ကယားျပည္ကို သီးျခားျပည္တခုအျဖစ္ သီေပါမင္း ကိုယ္စား လက္မွတ္ထိုး ထုတ္ျပန္ခဲ့တာ ကင္းဝန္မင္းၾကီး ဦးေကာင္းလို႔ ကယား-ကယန္းေတြက သူမ်ားေတြထက္ သိၾကတယ္။ ကင္းဝန္မင္းၾကီးကို အဲလိုအျမင္ရွိသူေတြ အကဲျဖတ္တာကိုေရာ၊ ဦးေကာင္းလိမ္ထုတ္ ဆိုတာေရာ၊ ႏွစ္ခုလံုးကို အေမြခံရ မွာပါဘဲ။ သူ႔ေမြးေန႔ ႏွစ္ ၁၄ဝ တံုးက ဦးေလးတေယာက္ရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ မင္းတိုင္ပင္မွာ ပြဲတခုလုပ္ခဲ့ဘူးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က ေဆးေက်ာင္းသားပဲ ရွိေသးတာ။
Dr. တင့္ေဆြ
No comments:
Post a Comment